
PYTANIA I PORADNIK

01
Jak przygotować pacjenta przed wizytą w lecznicy?
-
Zwierzę powinno być na czczo (między 4 - 9h godzin), o ile pozwala na to stan jego zdrowia (w przypadku kotów i szczeniąt głodówka nie może być zbyt długa). Zapewni to uzyskanie wartościowych diagnostycznie wyników badań krwi i moczu.
-
Na kilka godzin przed badaniem pacjent nie powinien również pić dużych ilości wody, ponieważ mocz ulega wówczas rozcieńczeniu a to wpływa na uzyskiwane wyniki (zmienia się ciężar właściwy a w rozcieńczonym moczu nawet niewielka ilość białka czy ślad bilirubiny ma większe znaczenie niż w zagęszczonym)
-
Krew do badań powinno pobierać się w godzinach przedpołudniowych, a przed pobraniem krwi pacjent powinien unikać wysiłku fizycznego i stresu
-
Psy duże i agresywne powinny mieć założony kaganiec (wskazana jest obecność osób towarzyszących)
-
Koty prosimy przynosić w transporterach
-
Szczenięta i kocięta, trzymamy w poczekalni na rękach chroniąc je przed chorobami zakaźnymi (szczególnie, jeśli nie przeszły jeszcze pierwszych szczepień).
02
Jak prawidłowo pobrać mocz do badania?
Mocz jest „szczególnym płynem”, wytwarzanym w efekcie filtrowania krwi przez nerki i wydalanym z organizmu. Wraz z moczem organizm pozbywa się niepotrzebnych, toksycznych substancji oraz produktów przemiany materii. Analiza moczu należy do podstawowych badań laboratoryjnych, służących nie tylko do rozpoznania chorób nerek i dróg moczowych lecz również do pośredniej oceny funkcjonowania innych narządów (np. wątroby).
Sposób pobrania moczu ma istotny wpływ na uzyskiwany wynik! Zatem, jak prawidłowo pobrać mocz do badania?
-
Zwierzę musi być na czczo
-
Na kilka godzin przed badaniem pacjent nie może też przyjmować płynów! (mocz ulega rozcieńczeniu co wpływa na ciężar właściwy i stężenia innych zawartych w nim składników)
-
Mocz pobiera się z pierwszej w ciągu dnia mikcji, ze środkowego strumienia
-
Należy pobrać około 5-7 ml moczu, do jednorazowego, zakupionego w aptece pojemnika
-
Pojemnik przed pobraniem moczu należy opisać (nazwisko właściciela, imię zwierzęcia)
-
Po pobraniu moczu należy dobrze dokręcić wieczko i pojemnik umieścić w foliowym worku
Koty
-
U kotów, w przypadku trudności z pobraniem moczu można posłużyć się specjalnym żwirkiem (do nabycia w Klinice)
-
Można wyparzyć kuwetę i pobrać mocz jałową strzykawką lub pipetką
Przechowywanie próbki moczu
-
Mocz powinien być zbadany do 2 godzin od pobrania
-
Gdy nie jest to niemożliwe można go przechować w temp. 2-8°C do 6 godzin
-
Do badań mikrobiologicznych (na posiew) mocz pobiera lekarz poprzez nakłucie pęcherza moczowego, dlatego też do tej procedury pacjent musi być na czczo i mieć dobrze wypełniony pęcherz moczowy


03
Jak prawidłowo pobrać kał do badania?
Badanie kału jest cennym narzędziem diagnostycznym, od którego wyników może zależeć zdrowie nie tylko zwierzęcia ale także jego właściciela!
Badając kał wykrywamy przede wszystkim pasożyty wewnętrzne, które występują w przewodzie pokarmowym i układzie oddechowym ale czasami również pasożyty zewnętrzne, zlizane i połknięte przez zwierzę z powierzchni skóry (np. nużeńce). Badanie kału pozwala zidentyfikować m.in.; obecność jaj, oocyst kokcydii, przywr, członów tasiemców, nicieni płucnych, trofozoitów i cyst lamblii oraz rzęsistków.
Jak prawidłowo pobrać kał do badania?
-
Próbka kału powinna być świeża
-
Należy pobrać 3 próbki kału w odstępach 2 – 3 dniowych
-
Próbki należy pobrać w ilości jednej do kilku grudek, wielkości orzecha laskowego do jednorazowych kupionych w aptece pojemników, które należy następnie szczelnie zamknąć
-
Pojemnik należy opisać (nazwisko właściciela, imię zwierzęcia, data)
Przechowywanie próbek kału
-
Jeśli próbki nie są od razu badane należy przetrzymywać je w lodówce w szczelnie zamkniętym zbiorczym pojemniku
-
Próbek nie wolno zamrażać
-
Wszystkie próbki kału dostarcza się razem w dniu zebrania ostatniej
UWAGI
Jeśli „gołym okiem” widać w kale wydalone nicienie lub człony tasiemców należy zawsze dołączyć je do badania. Jest to niezmiernie ważne, ponieważ człony tasiemców są wydalane z kałem jedynie okresowo, co może skutkować uzyskaniem wyniku fałszywie ujemnego.
U kotów z podejrzeniem obecności pasożytniczych rzęsistków biegunkowy kał, musi być przechowywany i dostarczony do badania w temperaturze pokojowej (18-24°C) przed upływem 48 godzin od pobrania. Najlepiej jednak udać się z kotem do lecznicy, gdzie lekarz pobierze wymaz z prostnicy zwierzęcia i natychmiast oceni próbkę pod mikroskopem.
04
Jak przygotować pacjenta przed operacją i endoskopią?
-
Głodówka przez 12 -24 godz. a u zwierząt młodych i wyniszczonych 6 godz.
-
Zwierzę może pić wodę, ale na 2 godziny przed operacją/endoskopią wodę należy odstawić
-
Wyprowadzić zwierzę na dłuższy spacer w celu opróżnienia przewodu pokarmowego z mas kałowych oraz oddania moczu
-
Przynieść legowisko, koc itp.
-
Przed operacją zaopatrzyć się w kołnierz elżbietański lub ubranko pooperacyjne (dostępne w Sklepie), aby zabezpieczyć ranę pooperacyjną przed lizaniem
-
W dniu poprzedzającym i w dniu zabiegu/endoskopii należy ograniczyć zwierzęciu aktywność ruchową
-
Po zabiegu/endoskopii dokładnie przestrzegać zaleceń lekarza
-
W domu należy zapewnić spokój, ułożyć zwierzę w jego legowisku, okryć ciepłym kocem, bacznie obserwować (w razie niepokojących objawów niezwłocznie skonsultować się z lekarzem)
-
Przez 12 godzin po zabiegu/endoskopii nie podawać jedzenia i picia
-
Aby nie przeciążać przewodu pokarmowego przez pierwsze 1-2 dni dieta powinna być lekkostrawna i w ograniczonych ilościach
-
Przed zabiegiem właściciel musi wyrazić pisemną zgodę na zabieg/badanie endoskopowe


05
Jak przygotować pacjenta przed badaniem USG?
-
Przez 2 dni poprzedzające badanie zaleca się dietę lekkostrawną
-
Przed badaniem pacjent nie powinien przez 10-12 godz. (24 godz.) otrzymywać pokarmów, ponieważ nawet najmniejsze ilości pokarmu obecne w przewodzie pokarmowym, znacząco utrudniają badanie; zwierzę może pić wodę
-
W dniu poprzedzającym badanie i wieczorem należy wyjść ze zwierzęciem na długi spacer w celu opróżnienia przewodu pokarmowego z mas kałowych
-
W dniu poprzedzającym i na 2 godziny przed badaniem podać Espumisan (substancja czynna symetykon ) zgodnie ze wskazaniem lekarza
-
Na 2- 3 godziny przed badaniem pacjent nie powinien oddawać moczu, szczególnie przy obrazowaniu pęcherza moczowego, prostaty, macicy.
-
Zaleca się obecność podczas badania 2 osób towarzyszących
06
Szczenięta które przychodzą na szczepienia powinny przestrzegać kilku zasad :
-
Nie przychodzimy na szczepienie ze szczenięciem które jest w domu mniej niż 3-5 dni. Zwierzę musi się zaaklimatyzować. Najlepiej dopytać telefonicznie.
-
Na szczepienia można umawiać się telefonicznie.
-
Seria pierwszych szczepień jest bardzo ważna. W pierwszej i każdej kolejnej dawce do 16 tygodnia są nowe szczepy i substancje więc zakładamy że każda z tych szczepionek może (ale nie musi) uczulić szczeniaka.
W związku z tym zalecamy aby szczenięta do 16 tygodnia życia szczepione były w naszej lecznicy do godziny 16:00.
W przypadku wystąpienia reakcji alergicznej w najbliższych kilku godzinach jesteśmy w stanie udzielić Państwu niezbędnej pomocy ponieważ nasza lecznica otwarta jest do godziny 20:00.
4. Zwierzę po szczepieniu należy uważnie obserwować i w razie jakichkolwiek niepokojących objawów należy skontaktować się z lecznicą lub niezwłocznie przyjechać do lecznicy.


07
Szczenięta - Co musisz wiedzieć ? Higiena, Tresura, Zdrowie
-
Szczepienia - szczepienia są niezwykle ważne dla zdrowia i dobrej kondycji szczeniąt. Szczepienia powinny być podawane przez weterynarza zgodnie z harmonogramem szczepień, który jest dostępny u twojego weterynarza. Najważniejsze szczepienia to te przeciwko wściekliźnie, parwowirozie, nosówce i leptospirozie.
-
Odrobaczanie - szczenięta powinny być regularnie odrobaczane, zgodnie z zaleceniami weterynarza. Zazwyczaj zaleca się odrobaczanie co 2-4 tygodnie w pierwszych miesiącach życia, a następnie co 3-6 miesięcy.
-
Tresura - od samego początku warto pracować nad tresurą i wychowaniem szczenięcia. Szczenięta powinny uczyć się zasad, takich jak "siad", "stoi", "na miejscu" i "chodź przy nodze". Trening powinien być krótki i pozytywny, a nagradzanie pozytywnych zachowań powinno być priorytetem.
-
Sikanie na zewnątrz - szczenięta powinny uczyć się, że sikanie na zewnątrz jest właściwe. Powinno się zabrać szczenię na zewnątrz po każdym posiłku, po drzemce i po intensywnym graniu. W przypadku, gdy szczenię sika w domu, należy przenieść je na zewnątrz i pozwolić mu skończyć tam swoje potrzeby.
-
Karmienie - szczenięta powinny otrzymywać odpowiednią ilość pożywienia. Zazwyczaj szczenięta powinny być karmione 3-4 razy dziennie, a ich dieta powinna być dobrze zbilansowana i dostosowana do wieku i rozmiaru psa.
-
Pielęgnacja - należy regularnie czesać i myć szczenię, aby utrzymać jego skórę i sierść w dobrej kondycji. Należy również dbać o higienę jamy ustnej i zębów, poprzez szczotkowanie zębów i podawanie specjalnych przysmaków do pielęgnacji zębów.
Oto kilka wskazówek dotyczących tresury szczeniąt:
-
Początki tresury - najlepiej zacząć tresurę szczenięcia jak najwcześniej, najlepiej od momentu, kiedy przyprowadzasz go do domu. Ważne jest, aby zapewnić szczenięciu stabilne i spokojne środowisko, aby mógł się skupić na uczeniu się nowych umiejętności.
-
Pozytywna motywacja - tresura powinna być zawsze oparta na pozytywnej motywacji. Nagradzaj pozytywne zachowania, takie jak wykonanie polecenia, a unikaj karania za błędy. Nagradzanie może polegać na smakołykach, zabawkach lub po prostu na pozytywnym komentarzu.
-
Krótkie sesje - krótkie sesje trenowania są skuteczniejsze niż długie. W przypadku szczeniąt sesje powinny trwać około 5-10 minut, a trening powinien odbywać się kilka razy dziennie.
-
Uczyć jedną umiejętność na raz - szczenięta uczą się najlepiej, gdy skupiają się na jednej umiejętności na raz. Przykładem jest nauczanie komendy "siad" przed przystąpieniem do nauki "na miejscu".
-
Konsystencja - ważne jest, aby stosować się do jednego podejścia do tresury i nie zmieniać zasad w trakcie procesu uczenia. To pomoże szczenięciu w zrozumieniu, czego się od niego oczekuje.
-
Ćwiczenia na różnych miejscach - szczenięta powinny być uczone umiejętności na różnych miejscach i w różnych sytuacjach. To pomoże im w zrozumieniu, że polecenie ma być wykonywane zawsze, niezależnie od miejsca.
-
Podejście indywidualne - każde szczenię jest inne i uczy się w swoim tempie. Ważne jest, aby dostosować tempo i metodę tresury do indywidualnych potrzeb szczenięcia.